กระบวนการของโรคเอดส์นั้นเกิดจากเชื้อเอชไอวี (HIV: Human Immunodeficiency Virus) จะเข้าไปทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาวที่ทำหน้าที่สร้างภูมิคุ้มกันโรคต่างๆ ให้ร่างกาย จนเราเป็นโรคเอดส์ (AIDS: Acquired Immunodeficiency Syndrome) คือโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อระบบภูมิคุ้มกันในร่างกายถูกเชื้อเอชไอวีทำให้อ่อนแอลง จนถึงขั้นที่ร่างกายไม่สามารถต้านทานเชื้อโรคต่างๆ ได้อีก ทำให้เกิดโรคแทรกซ้อนต่างๆ เช่น มะเร็ง เป็นต้น
ซึ่งการที่จะได้รับเชื้อเอชไอวีหรือที่เราเรียกจนติดปากว่าติดเอดส์นั้นไม่ใช่เรื่องที่จะติดกันได้ง่ายๆ ในการใช้ชีวิตประจำวัน ดังนั้นการที่จะติดได้ต้องมีองค์ประกอบ 3 อย่างนี้ จึงจะมีความเป็นไปได้ที่จะได้รับเชื้อ ได้แก่
- ต้องได้รับเชื้อไวรัสเอชไอวีเข้าสู่ร่างกาย โดยต้องมาจากแหล่งที่มีปริมาณเชื้อมากพอที่จะทำให้ติด ได้แก่ เลือด น้ำอสุจิ น้ำในช่องคลอด - เชื้อที่จะทำให้ติดต่อได้นอกจากเรื่องปริมาณแล้วเชื้อต้องมีคุณภาพและแข็งแรง เช่น ในเลือด น้ำอสุจิ น้ำในช่องคลอด รวมทั้งต้องมีอาหารและมีสภาพที่พอเหมาะที่จะทำให้เชื้อเติบโตได้ แต่ถ้าไปอยู่ในน้ำลาย น้ำตา เชื้อไวรัสจะอยู่ในสภาพที่เป็นกรด เป็นด่าง ทำให้มันไม่แข็งแรง ไม่มีคุณภาพ เติบโตไม่ได้ หมดความสามารถที่จะทำให้ติดต่อได้ - ต้องเป็นช่องทางที่ทำให้เกิดการสัมผัสส่งต่อเชื้อได้โดยตรง เช่น การใช้เข็มฉีดยาเสพติดร่วมกัน หรือการร่วมเพศ ซึ่งเป็นการส่งต่อเชื้อกันโดยตรง โดยในกรณีการร่วมเพศ ถ้าฝ่ายชายมีเชื้ออยู่เชื้ออาจจะผ่านเข้าสู่ร่างกายทางเยื่อบุช่องคลอด หรือถ้าผู้หญิงมีเชื้ออยู่เชื้ออาจจะผ่านเข้าสู่ร่างกายทางปลายเปิดขององคชาติ โดยโรคเอดส์นั้นเป็นที่รู้จักครั้งแรกในปี พ.ศ. 2424 ซึ่งก่อตัวขึ้นในบางส่วนของโลกเท่านั้น แต่ในปัจจุบันมีการตรวจพบโรคนี้ทั่วโลก ส่วนในประเทศไทยได้รับการตรวจพบโรคเอดส์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2527 และก็ได้มีจำนวนผู้ป่วยที่ติดโรคเอดส์เพิ่มอัตราขึ้นอย่างรวดเร็วจนได้แพร่ไปสู่ผู้คนทุกเพศทุกวัย โดยปัจจุบันกลุ่มที่เสี่ยงคงหนีไม่พ้นกลุ่มวัยรุ่นที่เริ่มมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร อีกทั้งยังไม่รู้จักการป้องกันที่ถูกวิธี แถมยังมีพฤติกรรมการเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ ซึ่งน่าเป็นห่วงยิ่งนัก
ขณะที่สถาการณ์โรคเอดส์ทั่วโลกนั้นก็ไม่ได้มีทีท่าจะลดลงเลยหากแต่จะเพิ่มมากขึ้นทุกวัน จากข้อมูลของยูเอ็นเอดส์ระบุว่า มีผู้หญิงติดเชื้อเอชไอวีเพิ่มมากขึ้นในทุกภูมิภาคของโลก ซึ่งผู้หญิงในภูมิภาคเอเชียตะวันออกมีอัตราการติดเชื้อเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 56 โดยที่ทวีปเอเชียยังมีอัตราเพิ่มของผู้ติดเชื้อมากกว่าร้อยละ 50 ของผู้ติดเชื้อทั่วโลก ประเทศที่มีอัตราการได้รับเชื้อเพื่อในอันดับต้นๆ ได้แก่ จีน, อินเดีย, อินโดนีเซีย และเวียดนาม
ดังนั้นเป้าหมายของวันเอดส์โลกก็เพื่อให้ประเทศต่างๆ ทั่วโลก ได้ตระหนักถึงอันตรายจากการติดต่อและการป่วยเป็นโรคนี้ และพยายามหามาตรการเพื่อป้องกันและหยุดยั้งโรคเอดส์ให้เป็นผลสำเร็จ โดยมีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้
- เพื่อให้ทุกคนได้ตระหนักถึงอันตรายจากการติดต่อและการเจ็บป่วยด้วยโรคเอดส์ - เพื่อสร้างเสริมและสนับสนุนให้มีมาตรการการป้องกันให้มากยิ่งขึ้นในสังคมทุกระดับ - เพื่อให้มีการจัดกิจกรรมต่อต้านต่างๆ ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง - เพื่อส่งเสริมให้เกิดการยอมรับและห่วงใยต่อผู้ป่วยและผู้ติดเชื้อ - เพื่อเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับโรคเอดส์ให้กว้างขวางยิ่งขึ้น สัญลักษณ์ของวันเอดส์โลกที่ใช้กันทั่วโลกก็คือ โบว์สีแดง เพื่อแสดงถึงความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันระหว่างผู้ที่มีเชื้อเอชไอวีกับผู้ที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับเอดส์ทั้งหลาย โดยวันเอดส์โลกนั้นถูกบริหารโดยยูเอ็นเอดส์ (UNAIDS) ก่อนที่ในปี ค.ศ. 2005 จะถูกส่งต่อให้กับองค์กรอิสระที่รู้จักกันในนาม The World AIDS Campaign ใช้ชื่อย่อว่า WAC มีสโลแกนว่า Stop AIDS: Keep the Promise
ซึ่งวันเอดส์โลกในปีนี้มีธีมว่า "leadership" เพื่อเน้นถึงความต้องการทางนวัตกรรม, วิสัยทัศน์ และความพยายามในการเผชิญหน้ากับความท้าทาย โดยการเรียกร้องความช่วยเหลือจากทุกส่วนของสังคม ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว, ชุมชน หรือองค์กรทางสังคมต่างๆ ไม่ใช่แค่เพียงจากรัฐเท่านั้น เพื่อริเริ่มและแสดงความเป็นกล้าในการต่อสู้กับเอดส์
เอดส์นั้นอยู่ใกล้ตัวกว่าที่คุณคิด หากไม่ช่วยกันเสียแต่วันนี้ วันหน้าก็อาจจะสายเกินไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น