การแต่งตัวสำหรับไปทำงาน คุณควรแต่งตัวแบบไหน

คุณ ประโยชน์ของชุดทำงานแบบลำลองซึ่งไม่เป็นทางการมากเกินไปนัก และไม่ใช่เครื่องแบบที่บังคับใช้ ช่วยให้บุคลากรขององค์กรสามารถแสดงออกซึ่งความคิดสร้างสรรค์ อันเป็นรสนิยมเฉพาะตัว และความเป็นตัวของเขาเองได้ชัดเจนมากกว่า นอกเหนือจากนี้เครื่องแต่งกายที่เอื้อให้เกิดความสะดวกสบายคล่องแคล่วในการ ทำงานยังช่วยให้ผลผลิตของงานทั้งในทางคุณภาพและปริมาณดีขึ้น อีกทั้งผู้ปฏิบัติงานก็มีความพึงพอใจในการทำงานและมีความสุขในการปฏิบัติ หน้าที่ในที่ทำงานตามไปด้วย

 
          อย่าง ไรก็ตาม ระดับและลักษณะแห่งความลำลอง ของชุดทำงานควรอยู่ในขอบเขตจำกัดที่เหมาะสมพอดี ไม่ตามสบายมากเกินไปจนดูน่าเกลียดและไม่น่าดู ความไม่เหมาะสมอันเนื่องมาแต่ลักษณะการแต่งกายที่ตามสบายมากจนเกินไปมาทำงาน ทำให้บุคลากรผู้แต่งชุดทำงานลำลองเกินกว่าเหตุนั้น "ดูไม่ดี" ประหนึ่งเป็นผู้ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้ความเหมาะและควร
 
          วันนี้ เราจะมาพิจารณาว่าข้อควรงดเว้นหรือสิ่งที่ไม่ควรกระทำในการแต่งกายชุดทำงาน แบบลำลอง หรือการแต่งกายมาทำงานอย่างสบายๆ ไม่เป็นทางการมีในประการใดบ้าง
 
          ข้อควรงดเว้นในการแต่งกายชุดทำงานแบบลำลอง 
 
          รองเท้าแตะณ สถานที่ทำงานใดๆ ก็ตามถึงหากแม้นว่าองค์กรแห่งนั้นจะเปิดโอกาสให้บุคลากรในทุกระดับแต่งกาย ตามสบายมาทำงานได้มากเพียงใดก็ตาม ก็เป็นการมิบังควรอย่างยิ่งที่พนักงานบางคนจะถือโอกาสสวมรองเท้าแตะมาทำงาน ไม่ว่ารองเท้าแตะคู่นั้นจะสวยหรือแพงมากเพียงใด เพราะรองเท้าแตะก็คือรองเท้าแตะอยู่วันยังค่ำ แบบและราคาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงรองเท้าแตะให้กลายเป็นรองเท้าชนิดอื่นไปได้
 
          ทั้ง นี้ เนื่องจากระดับของรองเท้าแตะมีความจำกัด คือ เหมาะที่จะสวมอยู่ที่บ้าน หรือตามสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแหล่งพักผ่อนที่มีน้ำ เช่น บริเวณชายหาดเท่านั้น ทั้งนี้หมายรวมไปถึงรองเท้าแตะชนิดรัดส้นของคุณสุภาพบุรุษ ซึ่งก็ไม่อนุโลมให้นำมาใช้ ณ สถานที่ทำงานด้วยเช่นกัน และไม่ว่าจะใช้กับถุงเท้าหรือโดยปราศจากถุงเท้าก็ตามรองเท้าแตะทุกชนิดทุก ประเภท ไม่ควรนำมาใช้กับชุดทำงานแบบลำลองทั้งสิ้น
 
          เสื้อยืดคอกลมขอความกรุณาคุณสุภาพบุรุษโปรดอย่าคิดว่าเป็นเรื่องสนุกหรือมีวัตถุประสงค์ เพื่อสร้างบรรยากาศแห่งความเป็นกันเองมากๆ ในที่ทำงานชนิดที่ว่าให้เกิดความครื้นเครง คึกคะนองอย่างสุดยอดโดยการสวมเสื้อยืดคอกลมสีสันฉูดฉาด อีกทั้งมีภาพและถ้อยคำดึงดูดใจให้คิดไปได้หลายทาง สองแง่สองมุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเชิงหยาบโลน เสื้อยืดคอกลมแนวดังกล่าวเหมาะที่จะสวมใส่ไปท่องเที่ยวในย่านที่มีนักท่อง เที่ยวคึกคะนอง เช่น แหล่งชุมชนยามราตรีบางแห่ง คงเป็นการเหมาะสมกว่าที่ทำงาน
 
          ใน ขณะที่พนักงานบางท่านขององค์กรแห่งวิชาชีพอาจมีความคิดว่า เสื้อยืดคอกลมสวมสบายทำให้ดูเป็นกันเองแบบสนุกๆ ง่ายๆ แต่เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ รวมทั้งผู้บังคับบัญชาและลูกค้าอาจไม่สนุกด้วยเพราะดู "มักง่าย" เกินไป ผู้พบเห็นทั้งปวงอาจคิดไปได้ว่า การสวมเสื้อยืดคอกลมมาทำงานนั้น เป็นการกระทำของบุคลากรผู้ช่างไม่มีความคิดเอาเสียเลย จนไม่อาจสามารถหยั่งรู้ถึงความเหมาะควรในเรื่องเครื่องแต่งกายชุดทำงาน เสื้อยืดคอกลมมีความหมายแห่งสารหรือเมสเซสในตัวของมัน ที่สื่อให้ผู้อื่นเห็นว่าผู้สวมตระหนักในความเหมาะและควรมากน้อยเพียงใด
 
          เสื้อผ้าอันมีขนาดไม่พอเหมาะพอดีกับรูปร่างเครื่องแต่งกายที่คับเกินไป หรือในทางตรงข้ามหลวมมากเกินไป มิได้ช่วยให้ผู้สวมใส่ดูดีเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเสื้อผ้าที่คับติ้วรัดรูปมากเสียจนดูเสมือนว่าตะเข็บแทบ ปริเป็นแห่งๆ ทำให้ผู้พบเห็นเกิดเวทนาขึ้นในใจ ชวนให้ปลงสังเวชต่อทุกรกิริยาของสังขารที่ได้เห็น
 
          ฝ่าย เสื้อผ้าที่หลวมโพลกเพลกก็ทำให้ผู้สวมมีสภาพใกล้เคียงกับหุ่นไล่กา กางเกงหลวมแนวแร็พ แบบที่กลุ่มวัยรุ่นในชุมชนแออัดบางแห่งในประเทศสหรัฐอเมริกานิยม ซึ่งรู้จักกันทั่วไปว่า สตรีต ลุค คือกางเกงที่มีขนาดใหญ่มาก หลวมมาก และขายาวมากกว่าขนาดที่พอดีกับรูปร่างของผู้สวมใส่ คงไม่เหมาะที่จะนำมาใช้ในที่ทำงาน โดยเฉพาะชายขาของกางเกงที่ยาวเกินต้องการจนลากไปตามพื้นดูไม่สะอาดเลย โปรดกรุณาอย่าสร้างภาพลักษณ์ของตนเอง ณ ที่ทำงานในแบบฉบับที่เป็นกลุ่มเดียวกันกับขาโจ๋วัยจ๊าบผู้ชอบใช้เวลาเป็น วันๆ โดยไม่สนใจจะทำงานอะไรให้เป็นชิ้นเป็นอัน หรือที่เป็นประโยชน์นอกจากการฟังเพลงแร็พ และเข้ากลุ่มเพื่อนอยู่ตรงหัวถนนหรือปากซอยซึ่งแน่นอนครับ มันเป็นคนละบรรยากาศกับสถานที่ทำงานของบุคลากรในวิชาชีพ ซึ่งต้องการศักยภาพในการทำงาน
 
          ฉะนั้น เสื้อผ้าที่มีขนาดไม่พอเหมาะพอดีกับรูปร่างของผู้สวมใส่ทั้งสองประการ คงไม่ใช่เครื่องแต่งกายที่สมควรจะนำมาใช้เป็นชุดทำงานในองค์กรที่ต้องการ บุคลากรระดับมืออาชีพ
 
          การเปลือยเนื้อหนังบริเวณที่ปกติควรปกปิดขอความกรุณาคุณสุภาพบุรุษผู้ประสงค์จะแต่งกายชุดลำลองไปทำงาน โปรดงดโชว์ผิวหนังบริเวณอวัยวะส่วนต่ำล่างสุดของร่างกาย คือ เท้า ข้อเท้า และน่องที่ปราศจากถุงเท้า เพราะอวัยวะบริเวณนี้ปกติแล้วควรปกปิด ขณะประจำการที่ทำงาน ถุงเท้าที่เราใช้ควรให้แน่ใจว่ามีขนาดความยาวมากพอที่จะหุ้มข้อเท้า และน่องในขณะเมื่อเรานั่งหรือไขว่ห้าง
 
          "การ ห้าม" ในข้อนี้ คงต้องรวมไปถึงกรณีการงดใช้เสื้อทุกชนิดที่เป็นแบบแขนกุด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เสื้อกล้าม เพื่อสวมไป ณ สถานที่ทำงานด้วยเช่นกัน การสวมเสื้อที่มีคอ และแขนตลอดจนรองเท้าหุ้มส้น และถุงเท้าที่มีความยาวมากพอจะช่วยปกปิดผิวหนัง ของอวัยวะส่วนที่ควรปกปิดให้มิดชิดพ้นสายตาผู้พบเห็น เป็นสิ่งที่พึงกระทำและเป็นการแต่งกายที่ช่วยมิให้ดูตามสบายหรือลำลองมากจน เกินความพอดี